Table of Contents
Uspješan uzgoj vinove loze i postizanje dobre rodnosti ovise o redovnoj rezidbi. Tehniku rezidbe treba prilagoditi sortnim karakteristikama.
Da bi uspješno uzgajali vinovu lozu trebamo je redovno orezivati. Rezidba na zrelo odvija se poslije opadanja lista, već od studenog do početka kretanja vegetacije, ovisno o površini koju trebamo orezati.
Najbolje je rezidbu na zrelo (rezidba zrelih lastara) provoditi od sredine veljače, kada prođe opasnost od vrlo niskih temperatura. Na velikim plantažama rezidba se počinje raditi od kraja studenog i treba je započeti sa sortama koje bolje podnose niske temperature. Na rezidbu vinove loze na okućnicama je najbolje pričekati sredinu veljače.
Prilikom rezidbe treba obratiti pažnju da se ona izvodi oštrim i dezinficiranim alatom kako ne bi došlo do nagnječenja reznog mjesta i prijenosa infekcije. Presjek reznog mjesta treba biti što manji kako bi se spriječilo ostvarivanje infekcije. Škare prilikom rezidbe držati pod kutem od 90º u odnosu na mjesto koje siječete. Nakon rezidbe mjesta reza premazati nekim namjenskim sredstvom.
Najbolje vrijeme za rezidbu
Uloge rezidbe su mnogobrojne:
- obrazuje se osnovni uzgojni oblik mladih čokota
- održava se uzgojni oblik čokota
- regulira se odnos rasta i rodnosti
- uklanjaju se suhi i ogoljeli dijelovi stabla, slomljeni dijelovi ili dijelovi na kojima se pokazuju znaci zaraze
- vrši se podmlađivanje starih čokota, regulira se broj lastara, pupoljaka i grozdova na čokotu i mnoge druge uloge
Rezidba vinove loze ne samo da povećava prinos već bobice postaju veće, boljeg okusa, veći je sadržaj šećera, brže sazrijevanje, lakša je zaštita i berba, bolje provjetravanje čokota i manja mogućnost za ostvarivanje infekcije.
Sredina veljače je najbolje vrijeme za rezidbu, jer nakon razdoblja veoma niskih temperatura tada je najlakše utvrditi stanje čokota i plemki.
Treba znati da svaka sorta ima svoje specifične zahtjeve koje treba poštovati tijekom rezidbe: biološke karakteristike, rodnost plemki duž lastara, uzgojni oblik. Ovisno o tim zahtjevima, rezidba može biti jačeg ili slabijeg intenziteta. Pri rezidbi se ostavljaju lastari različite dužine, sa različitim brojem plemki. Iz tog razloga se rodni elementi vinove loze dijele na:
- kratki reznik – to je kratko orezan lastar sa 1 do 3 pupa
- dugi reznik – nešto duži orezan lastar na kojem ostavljamo 4 do 5 pupa
- kratki lucanj – na kratkom luku se ostavlja 6 do 8 pupa
- srednji lucanj – to je lastar srednje dužine rezanja na kome ostavljamo 8 do 12 pupova
- dugi lucanj – nakon rezidbe luk ima više od 12 pupova
U skladu s tim rezidba može biti kratka, duga i mješovita.
Rezidba na kratko
Rezidba na kratko primjenjuje se kod sorti čija su prva tri pupa pri osnovi lastara nositelji rodnosti. Ukoliko bi pri rezidbi ostavili veći broj dugih lastara, to bi rezultiralo formiranjem većeg broja grozdova slabije kvalitete. Prilikom rezidbe ostavlja se novi reznik s dva do tri pupa. Lastar koji se uzima za formiranje novog reznika što bliže osnovi prošlogodišnjeg reznika iz koga se lastar razvio. Ostali dio starog reznika i lastari se uklanjaju tijekom rezidbe.
Drugi tip rezidbe na kratko je rezidba pri kojoj se ostavljaju kratki i dugi kondir. Sorte koje zahtjevaju ovakav vid rezidbe imaju aktivne treći i četvrti okac i daju dobar prinos ako se sačuvaju ova okca. Ovakav tip rezidbe sprečava pojavu izduživanja rodnog čvora čokota. Kod ove rezidbe na kratkim reznicima se viši lastari orezuju na duge reznike, a lastari koji su pozicionirani niže orezujemo na kratki reznik s dva pupa. Sljedeće godine dugi reznik se uklanja do osnove.
Rezidba na dugo
Kod rezidbe na dugo na čokotima se ostavljaju samo lukovi. Ovakav vid rezidbe je karakterističan za sorte kod kojih su pupovi pozicionirani više na lastaru nositelju rodnosti. Ovakva rezidba dovodi do bržeg izduživanja rodnih čvorova i deformacija oblika čokota.
Rezidba na mješovito
Ova rezidba predstavlja kombinaciju kratkog i dugog rodnog drveta i primjenjuje se kod sorata kod kojih su pupovi kod osnove lastara slabije rodnosti. Mješovita rezidba uvedena je krajem 19. stoljeća, a danas se primjenjuje kod mnogih sorti. Nedostatak ove rezidbe je što ostavlja veće rane zbog uklanjanja lucanja do osnove. Pri ovoj rezidbi ostavljaju se reznici i lucnjevi. Reznici imaju dva pupa i služe za zamjenu. Sljedeće godine vršni lastar se reže na lucanj, a donji na reznik za zamjenu.
izvor: www.agroklub.com
